روانپزشکی باید رهاییبخش باشد.
من یک روانپزشک اجتماعی هستم؛ و در این نقش میکوشم هم در کار بالینی و هم در تبیین روانپزشکانۀ مسائل در سطح رسانه و برای جامعه بر نقش عوامل اجتماعی و سهم سیاستگذاریهای کلان تاکید کنم.
رواندرمانی روانکاوانه این امکان را میدهد تا روانپزشک درکی هرمونتیک از وضعیتهای انسانی به کف آورد، و سهم مسولیت فردی در تولید نشانهها را دریابد.
برای کسب سوژگی در انسان ایرانی به شکلی توامان باید بر تکلیف دولت و مسولیت فرد تاکید کرد. در عین حال ما به تمرین اندیشمندانهی زیست گروهی و اجتماعی نیاز داریم. وجه سوم کار حرفهای من -گروهدرمانی- تلاشی است برای پاسخ به این بعد.
· روانپزشک اجتماعی و رواندرمانگر روانکاوانه فرد و گروه
· عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران
· عضو هیأت مدیره و سخنگوی انجمن علمی روانپزشکان ایران
· رییس شاخۀ ایران انجمن جهانی روانکاوی و رواندرمانی رابطهای(IARPP)
· دانشآموختۀ رواندرمانی روانکاوانه. مؤسسه ویلیام آلانسون وایت. نیویورک
. دانشآموختۀ دیپلم گروهدرمانی روانکاوانه. انستیتو تحلیل گروهی استکهلم
· عضو هیأت بورد سکشن رواندرمانی انجمن جهانی روانپزشکی
· عضو جامعۀ جهانی مطالعۀ روانکاوانۀ سازمانها (ISPSO)، و جامعۀ جهانی تحلیل گروهی (gasi)
بـلاگ
اینجا فضایی است برای جمعآوری آثاری چون مقالات علمی، کتب و برخی نوشتههای من برای مطبوعات و البته آرشیوی برای کارنامه پروژههایی که انجام داده یا خواهم داد.