روان‌پزشکی باید بتواند سبب‌ساز رهایی ما آدم‌ها از الگوهایی تکراری شود که مایۀ رنج، اندوه، تنش، احساس گناه و شرم‌ در ما می‌گردد‌.

روان‌پزشکی رهایی‌بخش این امکان را باید به انسان‌ها بدهد که خودبسنده و تکینه زندگی کنند.

روان‌‌پزشکی امروزی پایۀ زیست‌شناختی دارد، و بر دارو متکی است. با این وجود بدون درک زیرساخت‌های روان‌شناختی، و پویایی‌های درون‌روانی مشکلات انسانی و منهای در نظر گرفتن فرهنگ و پویایی‌های اجتماعی و مختصات زمانه، درمان، ناتمام است. روان‌پزشکی در این اقلیم و در زمانه‌ای که در آن به سر می‌بریم شایسته است به انسان ایرانی، آزادی، آگاهی و خودمختاری عرضه کند.